De mooiste wijnen van 2018

Wat een mooie wijnen heb ik dit jaar geproefd. Op mijn instagram (@leclubdesvins) hou ik redelijk bij wat ik zoal drink, dus mocht je nog meer inspiratie willen, neem dan vooral een kijkje.

Hieronder heb ik een lijstje gemaakt van de mooiste wijnen van 2018. Het is niet te doen om hier een volgorde in aan te brengen, dus ik doe ‘m gewoon zoveel mogelijk chronologisch. Komt -ie.

Heucq, Champagne Brut Nature, non-vintage

In maart trok ik er samen met de Wijnstudio op uit naar de Champagne. In drie dagen bezochten we zeven champagnehuizen. Dat lijkt veel, maar zeg nou zelf: krijg je ooit genoeg van Champagne? Ik niet, hoor. Een onbekende speler, maar waarvan ik me de Brut – Nature (100% meunier) nog als de dag van gisteren herinner is Heucq.

Ontmoet de druif: ASSYRTIKO

Begin 2018 bezocht ik samen met @iamelef de stad Athene en maakte ik kennis met assyrtiko, de witte druif van Santorini. Een van mijn favorieten is de assyrtiko van Gaia. Zo heerlijk fris, maar toch een volle mond wijn. Laat dit de zomerwijn van 2019 worden!

Athene is groot, maar zo mooi. Het ene moment zie je een billboard en een modern gebouw, het andere moment een pilaar of tempel van duizenden jaren geleden. Da’s toch vet. En als je dan toch overweegt om te gaan, ga dan begin juni en pak het Athens Wine Festival mee.

Agusti Torello, Kripta Cava 2008

Natuurlijk mogen de cava’s van Agusti Torello niet ontbreken in dit rijtje. De Kripta Cava, in zijn bijzondere amfora-vormige fles, is het vlaggenschip van dit cavahuis. Wauw, de geur: appel-notentaart net uit de oven, gebakken appel, vanille. Hmmm….

Eerder dit jaar proefde ik de hele serie bij Wijnhandel Peeters.

Ontmoet de druif: LAGREIN

Wijnproeven én skiën. Is dat niet de beste pairing ooit? Vorig jaar werd ik uitgenodigd voor een Wine Ski Safari in Zuid-Tirol. Dit jaar staat het weer gepland op 24 maart. Als je van wintersport en wijn houdt, is dit jouw vakantie. Succes gegarandeerd. Hier ontdekte ik pas echt hoe lekker lagrein kan zijn.

Louis Roederer Cristal 2009 en Louis Roederer Cristal Rosé 1988

Cristal Champagne is ontstaan door een Russische Tsaar. Nicolaas II van Rusland maakte Louis Roederer tot zijn hofleverancier en vroeg het huis een wijn te maken van hun beste druiven. Zoals het een echte tsaar betaamd, wilde hij zich graag onderscheiden van de pleps (en andere tsaars). Dat moest ook te zien zijn aan de fles. Dus werd er kristal gebruikt om de fles te maken. Doorzichtig én deze kristallen fles heeft een platte onderkant; kristal is namelijk zo sterk dat het geen ziel nodig heeft.

Vandaag de dag heeft Cristal Champagne een grote fanbase gevonden in de hiphopwereld. I can’t blame them. Ik pop liever een fles Cristal dan Moet & Chandon, wat jij? Maar pas echt bijzonder was de Cristal Rosé uit 1988, die ik begin april dit jaar mocht proeven. In mijn proefnotities lees ik “citrus, frambozen, gebakken perzik met karamel”.

Chateau Musar

Voor wie deze wijn nog niet kent, dit is een must try. Wees geduldig, want hoe langer je wacht, hoe beter het wordt. Halverwege 2018 werd ik uitgenodigd door Vinites voor een diner met de wijnen van Chateau Musar in de hoofdrol. Wat een geluk.

Wat ik nooit meer vergeet, zijn de rosés. We proefden een 2014 en een 2004 naast elkaar. Het kan kloppen dat je de rosé nog nooit hebt gezien, want ze maken het alleen in goede (lees: koele) jaren. Gemiddeld komt dat drie keer in de tien jaar voor. Het is een rosé om te bewaren én bijzonder detail: het is een assemblage van wit en rode wijn. Dat mag helemaal niet in Frankrijk, maar gelukkig zijn we in Libanon en gelden die regeltjes niet. Het is ook nogal kort door de bocht. Ze doen het immers zelf ook in Champagne.

Chateau Musar bewijst maar weer dat het kan, mits je het goed doet. Het verschil tussen de twee jaargangen – 2004 en 2014 – is enorm. De 2014 heeft iets bitters, net als natuurwijn wel eens heeft. Niet gek, want ze werken hier ook met minimale interventie. Maar in de 2004 is dat helemaal anders. De geur doet me denken aan van die sinaasappelschilletjes met pure chocolade.

Trimbach Cuvée Frederic Emile 2008 en 2011

In de jaren zestig besloot de familie Trimbach dat het tijd werd voor een tweede, grote Riesling naast de bekende Clos Ste Hune en creëerden ze Cuvee Frédéric Emile. In tegenstelling tot de Clos Ste Hune komt de FE van twee Grand Cru locaties: Geisberg en Osterberg. Beide percelen hebben een bodem van klei en kalksteen over zandsteen. Dit zorgt voor intense mineraliteit en krachtige zuren.

We proeven twee vintages, 2008 en 2011. Deze proefsessie laat zien dat ook deze cuvée een groot bewaarpotentieel heeft. De 2011 is zelfs nog een beetje gesloten al beloven de aroma’s van nectarine, rijpe appel en koriander veel goeds. In de 2008 zijn de geuren duidelijker en komt er ook geroosterd brood bij kijken. Wat een wijnen.

Lees meer over de proeverij met Jean Trimbach

Jean Francois Ganevat Cuvée Florine

Al heel lang stond op mijn lijstje om een keer bij De Klepel te eten. Met Job Seuren en Niek Beute als sommeliers kan het niet anders dan dat het hier goed toeven is. Samen met Karin van Vinoblogie schoof ik aan voor een diner met TE GEKKE wijnen. Job Seuren liet me kennis maken met de chardonnay – Cuvée Florine – van Jean Francois Ganevat. Bij kenners een begrip uit de Jura, ik had er nog nooit van gehoord. Er ging een totaal nieuwe wereld voor me open!

Fanny Sabre Cuvée Anatole 2017

Oh gosh, mag ik weer terug naar deze heerlijke camping in de Bourgogne? Alhoewel heerlijk. De camping was misschien niet onze beste keuze, maar we hadden er alles wat we nodig hadden en we keken praktisch uit over de wijngaarden van Nolay. ‘s Avonds was het niet bijster warm, dus we hoefden niet per se aan de lichte, witte wijn.

Ik kwam de naam Fanny Sabre tegen in Pommard, waar ze een kleine wijnwinkel slash wijnbar heeft. Wat blijkt? Ze is én een vrouwelijke wijnmaker én maakt als een van de weinige een natuurwijn in Bourgogne. Ze heeft plots in Pommard, Volnay en Meursault. Dat vind ik bijzonder, want dan maak je het jezelf niet makkelijk. Deze Cuvée Anatole is geen grote naam, het is ‘slechts’ een IGP, maar het was wel precies wat nodig hadden op de camping.

Domaine Prieur-Brunet Meursault Charmes Premier Cru 2014

Op diezelfde camping knallen we ook een flesje Meursault open. We zijn er nu toch. Alleen bij de geur stroom ik al vol met liefde. Liefde voor deze wijn, streek en het leven.

Ik schreef er een blog over, een ode aan Meursault.

Jacquesson Champagne 740

Zou dit mijn favoriete NV champagne kunnen zijn? Misschien. Maar het staat dan wel naast Agrapart & Fils Terroirs Extra Brut, hoor. Ook zo’n pareltje.

Deze Jacquesson Champagne 740 is er eentje voor mensen die houden van champagne met kracht. Elk jaar is anders, zo ook de non-vintage champagnes, die altijd worden voorzien van een nummer. Op de website van Jacquesson kun je precies terugvinden waar de champagne uit bestaat. In tegenstelling tot de grote huizen streeft Jacquesson er dus niet naar om elk jaar een consistente stijl neer te zetten.

Tenuta delle Terre Nere Etna Rosato 2016

Natuurlijk blijft de rosé uit de Provence een speciaal plekje in mijn hart houden, maar dit jaar ontdekte ik ook deze Siciliaanse rosé afkomstig van de vulkanische wijngaarden rondom de Etna. Het maakt de wijn complex en geeft haar een lengte waar je u tegen zegt.

Chateau Palmer (en ook Alter Ego en ook Chateau d’Angludet)