Welke type wijndrinker ben jij?

Denken in hokjes maakt het leven lekker overzichtelijk. Dus vandaar deze categorisatie wijndrinkers. Van het pasteltype tot de wijnsnob, herken jij jezelf of je vriend(in)?

Welk type wijndrinker ben jij? Na menig wijnfeestje te hebben meegemaakt, kwam ik tot de ontdekking dat ook wijndrinkers onder te verdelen zijn. Hou jij bijvoorbeeld van zwaar rood of ga je steevast voor iets onbekends, iets nieuws?

1. De Krachtpatser

‘Alleen maar stevig rood, anders telt het niet’ is het motto van deze doorgewinterde wijndrinker. Vaak scoort de Rioja met een dikke laag hout goed bij dit type mens. Uit de Nieuwe Wereld bejubelt de Krachtpatser wijnen van de syrah, cabernet-sauvignon, petit-verdot of een dikke blend met z’n allen.

Dikke tip: Rioja Reserva van Bodegas Vivanco 

2. De Zonnegroet

Ja, zeker. De super-healthy-alleen-maar-gezonde-fitgirl rijdt ook wel eens een scheve schaats en groet het wijnschap in plaats van de zon. Smachtend naar iets zonnigs, fruitigs, iets stuivends. De stuivende sauvignon-blanc uit Nieuw-Zeeland voldoet aan deze criteria. Namasté, bitches. Al drink ik in deze categorie liever een gruner veltliner federspiel van Domaine Wachau. 

Ben je toe aan de volgende stap? Probeer dan eens een kerner uit Alto Adige, bijvoorbeel die van Kellerei Eisacktal. 

3. De Pasteltypes

Bekend met de pasteltypes? Het zijn meestal vrouwen, die van top tot teen gekleed zijn in pasteltinten. Die lijn wordt doorgetrokken in de wijnkeuze: rosé en prosecco. Spring uit je comfort zone en neem rosé champagne. Super classy. Of upgrade je rosé en kies er eentje uit Bandol of deze van Rimauresq

4. Oh, doe maar rood

Het gesprek wat volgt na ‘oh, doe maar rood’ heeft meestal niet veel diepgang. Dat moet je dan ook niet willen. Na een dag zwoegen op kantoor wil je het liefst zo ongecompliceerd mogelijk wijn drinken. Kan jou het schelen dat syrah en shiraz eigenlijk dezelfde druif is. Pleur op met je verhaal. Wel ogen open houden dat het niet te vaak gebeurt.

Meestal maakt het niet meer zoveel uit wat je kiest. Rode wijn die voor mij altijd kan, is een juicy spätburgunder of een beaujolais van een goede producent.

5. De Vakantieganger

Oh ja, de vakantieganger. Scenario: jij denkt na een lange dag ‘doe maar rood’ en trekt snel een flesje uit het rek. Je metgezel ziet dit en schiet in de vakantiestand. ‘Serieus? Komt die wijn daar vandaan?’ Ja, hoor, daar gaat ‘ie. Met foto’s, filmpjes, alles. Niet meer te stoppen. Daar gaat je avond.

Moeilijk te voorspellen, maar ik doe het zelf het vaakst bij de rosé uit de Provence of bij een fles Barolo. Oh, en bij sherry doe ik het ook, maar ja, dat drinkt verder niemand meer. 

6. De Hipster

De Hipster heeft niet zo zeer een voorkeur voor druif of land, maar concentreert zich vooral op de fles. Liever geen populaire druif, want mainstream. Een kekke fles met een goed verhaal van een vergeten druivenras werkt goed. Etiketten spelen een grote rol in het aankoopproces. Dat kan verschillende kanten op gaan. Dit type blijft het liefst zo dicht mogelijk bij de oorsprong van het product, dus een verwijzing daarnaar of een element uit de natuur op de fles werkt goed. Mag ook een abstracte uitwerking zijn, want dat is kunst.

Ik neig naar de Rue de la Soif, ofwel “de drinksteeg”, uit de Loire. Een lekkere natuurwijn, als je durft. Ultra hipster zijn de wijnen uit de Auvergne, bijvoorbeeld die van Vignoble de l'Arbre Blanc met een boom op het etiket. Meestal te duur, maar wel heel erg HME. 

7. De Wijnsnob

De snob neemt alleen dure wijn serieus. Omdat zij/hij eigenlijk helemaal niets af weet van wijn, wordt de keuze vaak beperkt tot de wijnen uit de Frankrijk. Toevallig kwam ik dit type laatst tegen. Dronk alleen Condrieu. Of iemand die Meursault kiest van een onbekende producent, terwijl er ook een bourgogne blanc van PYCM op de kaart staat. Moeilijk, wat mij betreft is de wijnsnob het irritantste wijntype van allemaal.

Tja, zo’n Condrieu is duur, maar lekker ho maar. Anders, wel met knackige Säure: Emrich-Schonleber Mineral Riesling. Of als je wil spenden: Klaus Peter Keller.