Perswijn ‘Le tour de Champagne’ – wat zit er in mijn glas?

Al twee jaar op rij ben ik van de partij op Le Tour de Champagne. De eerste keer kan ik me nog goed herinneren. Gekleed in onze mooiste jurken – liefhebber Hanneke ging mee – stapten we de rode loper van het Amstel Hotel op.

We lieten ons onderdompelen in de wereld van de champagne en kregen gelukkig de nodige aanwijzingen van mede-organisator Huub Snijders. Vorig jaar stonden de kleine huizen, de hipsters onder de Champagne, in de kijker. Opnieuw stapte ik er toen blanco in, maar dit jaar besluit ik het anders aan te pakken door vooraf de nodige research te doen.

Hieronder vertel ik – heel kort – iets over de verschillende champagnehuizen. Mocht ik belangrijke informatie over het hoofd hebben gezien, schroom dan niet me een mail te sturen of een reactie te plaatsen. Volgend jaar staat er weer een trip gepland naar de Champagne, dus dan kan ik weer wat meer huizen met eigen ogen zien.

Wil je ook champagne proeven? Meld je dan aan op de website van Perswijn. Professionals mogen gratis (KvK-check), consumenten betalen 50 euro (maar is het dubbel en dwars waard).

Meer weten over Champagne? Check dan mijn eerdere artikelen:

Apollonis

Nooit van gehoord, maar mijn hart maakt een sprongetje als ik lees dat Apollonis een blanc des noirs maakt van pinot meunier. Vet! Ze hebben ook nog een stukje wijngaard met zeventig jaar oude meunier stokken. Hiervan wordt de Monodie de Meunier Vieilles Vignes 2008 gemaakt. Nu zie ik dat de champagnes bij Michel Loriot horen. Die ken ik wel, deze dude speelt muziek in de kelder. Helpt bij het ouderen van de wijnen…

Barons de Rothschild

Het wordt bijna een beetje jaloersmakend. Maak je al topwijnen in Bordeaux, wil je ook nog knallen met Champagne? Toegegeven, het is wel een leuk clubje. De drie Rothschilds, Baron Benjamin (Chateau Clarke), Baron Eric (Chateau Lafite) en Barones Philippine (Chateau Mouton) wilden een champagne aan hun portfolio toevoegen. Hiervoor hebben ze de oud-wijnmaker van Ruinart weten te strikken. Dat maakt me toch weer enorm benieuwd naar deze wijn.

Barrat Masson

In 2010 besloten Loïc Barrat en zijn vrouw Aurélie Masson het roer om te gooien. Van meewerken in de lokale coöperatie naar een eigen huis én eigen productie in l’Aube. Loïc staat in de wijngaard, die overigens volledig biologisch gecertificeerd zijn, en Aurélie staat in de kelder.

Bauchet (RM)

Bauchet is één van de grootste onafhankelijke producenten, zogenaamde Récoltants Manipulants van de champagne. Ze gebruiken dus uitsluitend hun eigen druiven en kopen geen druiven op. Het is nog steeds een familiebedrijf, dat in 1920 is opgericht door Juliette Bauchet. Net als bij Veuve Clicquot zien we hier ook een vrouw aan het roer. Mooi. Ik ga voor de blanc des blancs 2009 als ik Bauchet tegenkom bij Le Tour de Champagne.

Benoît Lahaye

Benoît Lahaye werkt volledig biodynamisch en is één van de weinige champagneboeren die met een paard de wijngaard ploegt. De meeste wijngaarden liggen in Bouzy (Montagne des Reims), waar de pinot noir het lekkerst gedijt. De blanc des noirs is er één die ik graag eens wil proberen.

Bérêche

Ook Bérèche werkt volledig biologisch en grijpt bij voorkeur zo min mogelijk in. In de kelder krijgt de wijn vrij spel. Malolactische omzetting mag, maar wordt niet gestimuleerd. Dat kan natuurlijk alleen maar werken als je mooie, rijpe druiven hebt. Dat nemen ze hier hartstikke serieus. Nog twee bijzonderheden die ik je niet kan onthouden. Een deel van de topcuvées vergist op hout; hout in champagne maakt me altijd nieuwsgierig. Na de eerste gisting worden de wijnen gebotteld en ondergaan ze de tweede gisting op de fles; deze wordt afgesloten met een kurk in plaats van de traditionele kroonkurk. Meer weten? Check deze column of mijn avontuur bij Bollinger.

Bernard Remy

De bubbels van Bernard Remy zijn die voor alledaags, zeker nu Wijnig deze topper in de aanbieding gooit voor het luttele bedrag van € 17,95 (meestal rond de feestdagen). Het champagnehuis heeft 11 hectare wijngaard en produceert per jaar ongeveer 100.000 flessen.

Besserat de Bellefon

De champagnes van Besserat de Bellafon zijn goede spelers in de wereld van de wijnspijs. Dat komt door het romige, notige karakter en is te danken aan het iconische restaurant – Samaritaine de Luxe – in de Parijs. In 1930 daagden zij Vincent Besserat uit een mousserende wijn te maken die de hele maaltijd lang gedronken kon worden. Voila, zo ontstond de Cuvée des Moines. Goed verhaal wel.

Billecart-Salmon

‘Le plus petit des grandes marques’ wordt Billecart-Salmon wel genoemd. Het huis bezit 100 hectare, koopt hier en daar nog wat druiven in en verkoopt in totaal 600.000 flessen per jaar. Een bijzondere champagne wordt gemaakt van de wijngaard Clos Saint-Hilaire, één hectare in Mareuil-sur-Aÿ met uitsluitend pinot noir. Wordt alleen in de beste jaren gemaakt. In 2018 heb ik het wijnhuis bezocht en dat was te gek.

Bauget-Jouette

Bestaat al sinds 1822 en inmiddels in handen van de 5e generatie. Zo op het eerste oog maken ze champagnes met een plezierig prijskaartje. Alleen al vanwege het etiket van hun Champagne Rosé Brut Coquelicots wat mij betreft de moeite waard. Nu de smaak nog – hier kom ik na Le Tour de Champagne op terug.

Chartogne-Taillet

Een van de oudste champagnehuizen die er bestaat, de familie Chartogne bezit al sinds 1643 wijngaarden in Champagne. Zoals we ook bij Billecart-Salmon zagen, en ook bij Bollinger gebeurt, is het apart vinificeren van bijzondere percelen. In het geval van Chartogne-Taillet wordt een klein perceel met 60 jaar oude, niet geënte Pinot Meurnier-stokken in Les Barres apart gevinifieerd. Goals.

Delot

De website van Delot opent met propriétaire récoltant. Dat zou betekenen dat hij het een chamapgnehuis is, die weliswaar zijn eigen oogst binnenhaalt, maar niet zijn eigen champagne maakt. Toch zie ik flessen staan waar wel degelijk de naam Delot op prijkt. Dat zal ik verder uit moeten zoeken sur place. De champagnes hebben overigens een zacht prijskaartje van rond de 17 euro. Stay tuned.

Dhondt-Grellet

Hetzelfde verhaal als dat van Bassat Manson, maar inmiddels staat de tweede generatie aan het roer van champagnehuis Dhondt-Grellet. Hun vlaggenschip, dePrestige du Moulin, is een 100% chardonnay afkomstig van de Grand Cru dorpjes Cramant en Chouilly. Gemaakt van 70% blend wijn uit nieuwe oogst en aangevuld met 30% reservewijn – wat overigens vrij veel is, meestal ligt het percentage reservewijn op 15%. Bijzonder, maar ik was al verkocht bij de looks van de fles…

Dom Perignon

Wanneer maak je het nu mee dat je Dom Pérignon vintage 2004 kan proeven? Niet super vaak, toch? Ook al ligt ‘ie in je kelder, het is geen wijn die je dagelijks opentrekt. Drie jaar geleden mocht ik de vintage proeven en dat was een absoluut epische ervaring. Brioche, hazelnoten, romige en citrus. Must-try!

Doyard (RM)

Een kleine speler, maar volgens velen een pareltje in de Côte des Blancs. Doyard is ook een Récoltant-Manipulant, een onafhankelijke producent van champagne, net als Bauchet. Om zeker te zijn van een inkomen verkoopt Doyard 50% van zijn oogst aan Moët voor Dom Pérignon en aan Louis Roederer voor Cristal. Niet de minste. Zijn eigen Cuvée Vendemiaire NV is overigens ook niet niks. Het is 100% chardonnay, waarvan 40% op hout is vergist. De wijn blijft minstens vier jaar sur lie rijpen, maar kan er ook vijf zijn. Voor de champagne wordt 50% nieuwe wijn gebruikt en 25% van de voorgaande twee jaren. Als dat zijn instapmodel is, hoe moet zijn vintage dan smaken? Alle vintages zijn blanc des blancs, 100% op hout vergist en rijpen minstens 8 jaar sur lie.

Wat is sur lie? Na de eerste gisting ondergaat de basiswijn een tweede gisting op de fles. Hier ontstaan de bubbels, omdat het koolzuur niet kan ontsnappen (de fles is afgesloten met een kroonkurk). Naast bubbels is dit ook de fase die zorgt voor de complexe aroma’s. De rijping op de dode gistcellen – klinkt niet mega aantrekkelijk, maar trust me, dit wil je – zorgt voor tonen van brioche, noten en romigheid. Hoe langer, hoe complexer. Een non-vintage moet minimaal 15 maanden op de lie rijpen, voor een vintage is dat drie jaar. Meer weten? Lees dit artikel over champagne.

Éliane Delalot

Het sprookje van de baard, het paard en de champagne. Dit moet een jong wijnhuis zijn, maar nee, het is de negende generatie die hier in de wijngaard werkt. Ze werken biologisch, doen veel met de hand en het paard. Dat lukt omdat ze het klein houden. De champagnes van Éliane Delalot zijn micro-cuvées, waarvan maar 400 tot 2000 flessen worden gemaakt met pinot meunier als de hoofdrolspeler.

Eric Rodez

Eric Rodez leerde het vak bij het beroemde Krug, waar hij als wijnmaker werkte. Net als bij Krug vinificeert hij alle percelen apart en blend hij uiteindelijk 60 verschillende wijnen tot zijn eigen cuvées. Al tientallen jaren werkt hij biologisch en in 2009 is hij zelfs overgestapt naar biodynamische wijnbouw. Die tip kreeg hij van Marcel Deiss uit de Elzas, Eric Rodez: ‘He does not make wines – he makes cathedrals. It was he who helped me to realise that the soil is everything.’ Wij zouden zeggen ‘een dijk van een wijn’, maar een kathedraal klinkt ook goed. Fan als ik ben van Marcel Deiss moet ik deze champagnes natúúrlijk proberen.

Frerejean Frères

Je zal maar in de Champagne geboren zijn én ook nog eens de optie hebben om een eigen champagnehuis uit de grond te stampen. Het lukte de gebroeders Frerejean-Taittinger. Ze maken alleen Premier Cru Champagnes, die minimaal 5 jaar rijpen in de kelder (ook de non-vintage). Petje af.

Gardet

Nooit van gehoord, maar Gardet bestaat toch al sinds 1895 en produceert jaarlijks zo’n 1.2 miljoen flessen. Geen kleintje dus. Ze staan bekend om de lange rijpingstijd op de fles. De Prestige Charles Milisimé 2004 rijpt maar liefst 8 jaar sur lie.

Geoffroy

Geoffrey is een klein champagnehuis in Aÿ, dat volgens de Champagnist toch al sinds de 17e eeuw champagne maakt. Dat lijkt me toch wat vroeg, aangezien de bubbel zoals we die nu kennen nog niet bestond. Hun roots gaan wel terug naar die tijd en ze danken de wijngaarden aan hun voorouders. Hiermee maken ze, sinds 1950, pas echt champagne.

Gosset- Brabant

Gosset ken ik wel, dat is het oudste champagnehuis ter wereld. Gosset-Brabant is nog relatief jong en dateert uit 1930. Het huis is pinot noir gedomineerd met wijngaarden in Aÿ en enkele in Chouilly voor chardonnay. De vergisting vindt plaats in RVS.

Grongnet (RM)

Sinds 1885 zit het champagnehuis Grongnet gevestigd in Étoges, een dorpje in het zuidwesten van Côte des Blancs. Inmiddels wordt het huis gerund door de vijfde generatie, die nieuw met oude technieken combineert. De wijnen worden deels op RVS vergist, deels op eikenhout. De cuvées krijgen gedeeltelijk of helemaal geen malolactische gisting. Grongnet maakt deel uit van de exclusieve ‘Club Trésors de Champagne‘ samen met 27 andere Récoltant-Manupulants. In de beste jaren wordt er gezamenlijk een speciale cuvée gemaakt die aan strenge eisen wordt onderworpen. De Special Club Cuvée 2008 (geen malo, op eikenhout gerijpt) is overigens nog te koop voor een zacht prijsje. Benieuwd!

Henriot

Weer een oudje, Henriot bestaat al sinds 1808. Een familiebedrijf wat onderdeel maakt van de LVMH groep, waar ook o.a. Moet & Chandon en Krug onderdeel van uit maken. Henriot heeft inmiddels het merk weer teruggekocht, maar pacht de wijngaarden nog steeds van LVMH. Hoewel het huis gevestigd is in Reims (home of pinot noir), is het vooral chardonnay die de hoofdrol vertolkt. De meest bijzondere champagne is de Cuvée 38, een super Blanc de Blancs van meerdere vintages tussen 1990 en 2008 – uitsluitend van Grand Cru druiven gemaakt. Is het niet prachtig? Wordt alleen in magnums gebotteld! Check dit artikel van Perswijn voor meer info.

Hugues Godmé

Met zijn zeven hectare is Hugues Godmé een kleintje te noemen, maar hij pakt het wel groots aan. Sinds 2006 werkt hij biologisch én inmiddels ook biodynamisch. Dat dringt door tot in de kelder. De wijnen worden deels in RVS, deels in hout opgevoed, niet geklaard of gefilterd, geen malolactische gisting en lage doseringen. Dit lijkt me wat je noemt een pure champagne.

Janisson-Baradon

Janisson-Baradon is vooral actief op de rijke kleigronden ten westen van Epernay. Dat levert volle, ronde champagnes op. Vooral vergisting op RVS, maar ook in de betonnen eivormige vaten. De reservewijn oudert in eikenhouten vaten, waardoor de wijnen een romige touch krijgen.

Jean Velut (RM)

Jean Velut is gevestigd in Montgueux, een – voor mij – onbekend dorpje tussen de Côte des Bars en de Cote de Sezanne. Hier staat volop chardonnay aangeplant en wordt ook wel het Montrachet van de Champagne genoemd. Dat komt door de kalkrijke, fossiele krijtbodems, lees ik op Geluksdruif.nl. De meeste wijnboeren verkopen hun druiven aan de grote huizen, maar Velut gaat er zelf mee aan de slag. Ze werken volledig biologisch en zijn zelfs al aan het experimenteren met biodynamie. De wijnen worden opgevoed op RVS en moeten ongetwijfeld – gezien de bodem, de druif en de passie in de wijngaard – super fris zijn.

Krug

Ook Krug blijft natuurlijk een feestje om te mogen proeven. Het is inmiddels ook onderdeel van de LVMH groep, maar de familie Krug speelt nog steeds een grote rol bij belangrijke beslissingen. Als ik aan Krug denk, denk ik aan tonen van getoast brood met roomboter en brioche. Waanzinnige champagne. Hoe dat komt? Precisie, geduld, vakmanschap – noem maar op. Alleen het beste fruit. Alcoholische vergisting op hout. Een blend van 120 verschillende basiswijnen in de Krug Grande Cuvée. Zes jaar sur lie rijping op z’n minst. Zeker een must-try.

L&S Cheurlin

Nooit van gehoord, maar het zijn Lucie & Sébastian Cheurlin, die hier – in de Aube – aan het roer staan. Ze werken biologisch en zijn zelfs onderweg naar biodynamische wijnbouw. Hoewel het jonge gasten zijn, hebben ze van the interwebs nog niet veel kaas gegeten. Logisch ook, want ze doen alles zelf in de wijngaard. Dan heb je ook geen tijd voor een website.

Laherte Frères

Een nieuwe naam voor mij, maar een sterspeler in de Champagne, zo blijkt. Laherte Frères ligt ten zuiden van Epernay. Met hun 75 percelen in Vallée de la Marne en de Côte des Blancs beschikken ze over een rijkdom aan micro-terroirs. Dat ze van diversiteit houden, is wel duidelijk met de Les 7 Extra Brut, een zeldzame Champagne die gemaakt is van alle erkende (tikkeltje vergeten) druivenrassen van de Champagnestreek: 8% Arbanne, 10% Fromenteau, 14% Pinot Noir, 15% Petit Meslier, 17% Pinot Blanc, 18% Chardonnay en 18% Pinot Meunier. Het bijzondere is – opnieuw denk ik aan Marcel Deiss – is dat deze druiven tezamen op biodynamische wijze worden verbouwd.

Legras & Haas

Legras & Haas beschikt over 30 hectare wijngaard, maakt zelf Champagne van zijn beste druiven en verkoopt de rest aan de grote namen. Waar de grote namen met hun bruts een zoveel mogelijk consistente stijl, een huisstijl zou je kunnen zeggen, voor ogen hebben, laat Legras & Haas alles los. De blend is uniek en verschilt van jaar tot jaar.

Lelarge Pugeot

Ook Lelarge Pugeot gaat de biodynamische kant op. Het eerste paard is al gespot in de wijngaard. Het champagnehuis is gevestigd in Vrigny, een Premier Cru dorp in de Montagne de Reims. Het is pinot meunier wat de klok slaat, aangevuld met 20% chardonnay en 20% pinot noir. Het lijkt me wel wat om de 100% meuniers aan te tikken tijdens Le Tour de Champagne van 2017. Hopelijk neemt Lelarge ook zijn Les Meuniers de Clemence mee

Laurent Bénard

Opnieuw een biologische wijnboer aan het roer, zelfs de website opent met een ploegend paard. Toegegeven, Laurant Bénard heeft oog voor detail. De wijnen worden gerijpt op eikenhouten vaten, bevatten zo weinig mogelijk of zelfs geen sulfiet. Ook met de dosage is de wijnmaker voorzichtig. We gaan hier weer voor de pure smaak van de champagne.

Lilbert Fils

Met een jaarlijkse productie van 30.000 flessen valt Libert Fils ook in de categorie ‘klein’. ‘Maar fijn’ – wil ik direct bij vermelden, want dit – 100% chardonnay – champagnehuis beschikt over ‘slechts’ 4 hectare wijngaarden, maar dat zijn wel mooi Grand Cru wijngaarden. De percelen worden apart gevinificeerd. Het mooie van klein zijn is dat de remuage en degorgement nog met de hand gebeurt (misschien is dat na die 30000 flessen niet meer leuk, maar toch).

Louis Casters

Louis Casters, een van oorsprong Belgse handelaar die in 1944 trouwt met Marguerite Filaine en zo aan het hoofd komt van een champagnehuis. Wat me opvalt, is dat Louis Caster drie monocepages op de markt brengt – dat zie je niet zo vaak. Hij maakt een champagne van 100% chardonnay, 100% pinot noir en 100% pinot meunier. Het paradepaardje van het huis is de Cuvée Eugene, een blend van de drie druivenrassen.

Louis Roederer

Louis Roederer hoort ook in het rijtje van ‘oudste champagnehuizen’ thuis en staat natuurlijk bekend bij het grote (hiphop) publiek vanwege hun Cristal Champagne. Heb ik wel eens geproefd. Dikke goals.

Het bijzondere van Louis Roederer is dat de vin de taille (tweede persing) van de chardonnay wordt gebruikt, omdat deze ietsje zoeter is en minder tannine heeft dan de eerste persing. Interessante keuze. Malolactische omzetting wordt zoveel mogelijk vermeden, dus zou dan de vin de taille gebruiken om de zuren toch ietsje te verzachten? Hier kom ik later op terug.

Marie-Courtin

Met haar 2,5 hectare misschien wel het kleinste huis van Le Tour de Champagne. Is het al te vroeg om een trend te spotten? Kleine boertjes werken biodynamisch, toch? Zo ook Marie-Courtin. Volle bak pinot noir. Haar Efflorescence is een 100% pinot noir die vergist is op eikenhout, de Concordance, ook een 100% pinot noir, is gemaakt zonder toegevoegde sulfieten. Lekker bezig.

Moët & Chandon

Moët & Chandon is het grootste champagnehuis ter wereld. Marie-Courtin en hun 2,5 hectare valt in het niets bij de 600 hectare aan wijngaarden van Moët. Niet dat ze daarmee genoeg hebben om aan de vraag te voldoen; de meeste druiven worden opgekocht bij wijnboeren. Hun jaarlijkse productie telt 28 miljoen flessen. Ze hebben ook nog het een en ander op voorraad. In de kilometers lange kelder onder Épernay liggen 100 miljoen flessen te rijpen.

Moutardier

Dit champagnehuis komt uit Le Brueil en focust zich met name op pinot meunier. Recht toe, recht aan champagne.

Palmer

Société Coopérative de Producteurs des Grands Terroirs de la Champagne – een hele mond vol – is kortgezegd een clubje champagneboeren die onder één hoedje, genaamd Champagne Palmer & Co, hun champagne op de markt brengen. Het paradepaardje is de Amazone de Palmer, een blend van de beste wijnen en jaargangen (dus 100% reservewijn), die ook 10 jaar sur lie heeft gerijpt.

Philippe Gonet

Dit champagnehuis is inmiddels toe aan de zevende generatie en wordt geleid door broer en zus Gonet. Hun Grand Cru wijngaarden liggen in Le Mesnil sur Oger dichtbij Clos de Mesnil van Krug. Het assortiment liegt er niet om. Ik zie tien verschillende soorten champagnes, maar de blanc des blancs blijkt hun specialisatie met de Blanc de Blancs Grand Cru Belemnita 2004 als hoogtepunt.

Philipponnat

Philipponnat was, denk ik, de eerste Champagne die ik dronk na Moët & Chandon en heeft sindsdien een speciaal plekje in mijn hart. Hun roots gaan ook ver terug – naar 1522. En nog steeds zo gewoon gebleven, want ook hier werken ze nog (of weer?) te paard. Philipponnat was één van de eerste die de geheimzinnigheid doorbrak en informatie op de fles zette over het jaar van degorgement, de dosage en de vintage in non-vintage blends. Ook leuk om eens op te zoeken: ze gebruiken een solera-systeem voor reservewijnen.

Pierre Moncuit

Pierre Moncuit is een familiebedrijf en bezit in totaal 20 hectare, waarvan 15 in Mesnil-sur-Oger, het hart van Cote des Blancs. Dochter Nicole maakt de wijn, zoon Yves regelt de sales. De champagnes van Pierre Moncuit zijn single vineyards en daarmee erg terroir-specifiek. Er wordt ook geen gebruik gemaakt van reservewijnen.

Pol Roger

Van Pol Roger weet ik alleen dat het de huischampagne is van Koningin Elizabeth II. Ander leuk feitje is dat het huis beschikt over 7 kilometer lange kelders, die tot de koelste (9 graden) van de Champagnestreek behoren. De wijngaarden, ongeveer 80 hectare, liggen rondom Epernay.

Pommery

Pommery is gesticht in 1836 door Louis Alexandre Pommery, die eigenlijk noodgedwongen (zijn vrouw werd zwanger) extra inkomsten moest binnenharken. Twintig jaar later overleed Louis en nam zijn vrouw het over en breidde het bedrijf uit naar 2 miljoen flessen per jaar. Hatsie-kie-dee. Inmiddels is het overgenomen door Vranken Monopole, die meerdere champagnemerken bezit en de tweede grootste champagnegroep werd na LVMH.

R. Pouillon

Een wijnboer, die in 1947 besluit ook zelf champagne te gaan verkopen. Sinds 2003 werkt Pouillon biologisch in de wijngaard en past hij biodynamische principes toe. Het vlaggenschip is Chemin du Bois 2008, een 100% pinot noir, die 19/20 punten krijgt van Gault & Millau.

R.H. Coutier

Een klein champagnehuis, die ongeveer 7 hectare bezit rondom Ambonnay. Eenderde van de druiven wordt vekrocht aan Veuve Clicquot, maar het beste houdt ‘ie zelf en is goed voor 30.000 flessen Champagne Coutier.

Robert Moncuit

Champagnehuis Robert Moncuit bezit 8 hectare, die alle gelegen zijn in Mesnil-sur-Oger. De kleinzoon van de oprichter staat inmiddels aan het roer en probeert zo min mogelijk chemicaliën te gebruiken. Elk van de 30 percelen wordt apart gevinificeerd, waarvan 30% op eikenhout. Een bijzondere champagne is die van wijngaard Les Chetillons, waar wijnstokken uit 1956 zijn aangeplant.

Ruinart

Oh, I remember it well… Dit was de champagne waar ik door werd verrast twee jaar geleden op Le Tour de Champagne. Denk dat dit ook het turning point was. € 200 voor een Champagne? Tja, als ‘ie écht heel goed is, oké… Had ik vijf jaar geleden ook niet gedacht, maar there, I said it. De Dom de Ruinart 2004 was verbluffend.

Savart

Met slechts 4 hectare is Savart een kleintje te noemen. De wijngaarden bestaan voor het overgrote deel uit pinot noir, maar hier en daar een paar perceeltjes chardonnay. De Extra-Brut L’Expression is een 100% pinot noir van oude wijnstokken in Eceuil. Zelfs zonder dosage is de champagne rijk en gul.

Taittinger

Bij de tafel van Taittinger is het altijd gezellig. Voor de lange avonden bieden ze de Nocturne Sec, die een iets hogere dosage heeft dan de brut. Hier kun je van blijven drinken. Zoet, maar de suikers worden tegelijkertijd getemd door de aanwezige zuren. Vergeet ook niet Comtes de Champagne mee te pakken. Die hoort thuis in het rijtje klassiekers samen met Cristal (Roederer) en Dom Pérignon (Moet).

Veuve Clicquot

Veuve Clicquot, la Grande Dame van de Champagne, nam op 26-jarige leeftijd het huis van haar man over en maakte er een wereldbedrijf van. Begin dit jaar werd ik uitgenodigd voor een bijzondere proeverij van dit wijnhuis bij Wijnhandel Peeters in Rotterdam. Ik hoop dat ze vintages meenemen.

Veuve Fourny

Van deze Veuve had ik nog niet eerder gehoord, maar is toch al een tijdje bij ons. Het champagnehuis werd in 1856 opgericht in Vertus. Hun vlaggenschip champagne wordt gemaakt als mono-cru; champagne van één wijngaard. Dat is de Clos Faubourg de Notre-Dam in Cote des Blancs. Er wordt zo min mogelijk ingegrepen en zoveel mogelijk naar het terroir geluisterd. Na de oogst rijpt een deel van de wijn op eikenhouten vaten en ondergaat een tweede gisting van maar liefst 10 jaar. Vaak is de dosage zo gering dat de fles gelabeld wordt met Extra Brut.

Vincent Couche

Derde generatie wijnboer Vincent Couche laat er geen gras over groeien. Biologisch, biodynamisch en zoveel mogelijk rust voor de wijngaard. Ik kwam een lofzang tegen over Couche NV Rose Désir Extra Brut Disgorged2012 – ‘a tart-edged raspberry and strawberry shrub mingled with black tea and wreathed in primary yeastiness‘. Die wil ik zeker proberen.

Vouette & Sorbée

Vouette & Sorbée sluit dit rijtje af met iets heel bijzonders. Het is een aaneenschakeling van pareltjes. Laten we de R14 Textures als voorbeeld nemen: een champagne gemaakt van 100% pinot blanc, die gerijpt is in Georgische amfora’s. Dat heb ik nog niet eerder gezien in Champagne. Dit champagnehuis wordt ook door de pers (en door mij) bejubeld. Bij mij sprong vorig jaar de Fidèle, 100% pinot noir, eruit. Super verfijnd, mooie zachte mousse. Echt te gek.

Gat in de markt

Voor wie nog een doel in zijn leven zoekt, richt een internetbureau op speciaal voor Champagnehuizen. Of misschien voor alle websites in Frankrijk*. Het is werkelijk weerzinwekkend hoe de websites van (grote) champagnehuizen er uit zien. Flash blijkt sowieso een favoriet onder de Fransozen. Dat werkt nu niet meer, messieurs! Ook intro-muziekjes. Hou. Even. Op.

*Alleen bij mini-campings vind ik een slechte website (denk aan Flash, intro-muziekjes, comic sans) dit een goed teken. Serieus: hoe slechter de website, hoe beter de camping.

Dank aan the interwebz

Alle informatie is te vinden op het wereldwijde interweb. Voor het maken van uitvoerige lijst heb ik veelvuldig gebruik gemaakt van onderstaande informatiebronnen.