We vallen maar meteen met de deur in huis: “Everything below $40 is shit!“.
Dat was namelijk wat Katie Blakely, International Sales Director van RIDGE Vineyards, als één van belangrijkste en vooral heel eerlijke verklaringen gaf op de vraag waarom wijnen uit de Verenigde Staten vaak zo f*cking duur zijn. Natuurlijk zijn wijnen onder de 40 dollar niet slecht, absoluut niet, maar voor veel Amerikanen geldt wel ‘hoe duurder, hoe beter’.
Natuurlijk spelen de hoge salarissen in Californië (een goede, ervaren wijngaard medewerker kost al snel $50,- per uur), de vaak zeer lage opbrengsten, concurrentie op Amerikaans eikenhouten vaten door de Bourbon-industrie, accijns en importheffingen een nog belangrijkere rol, maar hé, ik heb je aandacht wel!
Onlangs kwam Katie naar Rotterdam om de wijnen van RIDGE Vineyards nader toe te lichten aan het Nederlandse publiek. En dat was eigenlijk ook wel nodig…
Californië is voor veel wijnliefhebbers een blinde vlek, vaak geassocieerd met wijnen die te veel extractie hebben, te veel Amerikaans eiken en – niet te vergeten – hoge prijzen. RIDGE Vineyards bewijst echter dat het anders kan als het gaat om extractie en het gebruik van eikenhout. Wat betreft de prijs, tja, het blijft natuurlijk Californië. Maar de wijnen van RIDGE onderscheiden zich door een verfijnde zuurgraad, en zelfs de alcoholpercentages blijven relatief bescheiden.
In totaal maakt RIDGE van de drie estates en een gedeelte gekocht fruit ieder jaar zo’n dertig verschillende wijnen, waarvan Katie er acht naar Europa exporteert. Met dit portfolio laat RIDGE de diversiteit in klimaten, bodemtypes en druivenrassen proeven. En het begon ooit met…
Monte Bello
Aan het eind van de negentiende eeuw kocht Dr. Osea Perrone een stuk land net onder de top van Monte Bello. Op de kalkrijke bodems creëerde hij terrassen voor het aanplanten van druiven en bouwde hij een wijnmakerij, waar vandaag de dag nog steeds de beroemde Monte Bello-wijnen worden gemaakt. Zijn eerste vintage bracht hij uit in 1892, en opmerkelijk genoeg staan sommige van de door Dr. Perrone aangeplante wijnstokken er nog steeds!
Na verschillende eigenaren, de drooglegging in de Verenigde Staten en twee wereldoorlogen, kwamen in 1959 drie bevriende ingenieurs, op zoek naar een vakantiehuis, op het domein terecht. Ze kochten het landgoed en begonnen in een garage wijn te maken van de bestaande wijnstokken. In 1962 zag de eerste Monte Bello het levenslicht en werd RIDGE Vineyards geboren. Toen Paul Draper, toen al een befaamd wijnmaker en een vriend van de ingenieurs, deze wijn proefde, was hij zo onder de indruk dat hij in 1969 besloot zich bij hen aan te sluiten. Bij het proeven van de Monte Bello realiseerde Draper zich dat, als je zonder veel ervaring al zulke prachtige wijnen kunt maken van dit uitzonderlijke terroir, hij het domein naar nog grotere hoogten zou kunnen brengen. En zo geschiedde…
The Judgment of Paris
Toen Steven Spurrier in 1976 de ondertussen legendarische Judgment of Paris organiseerde, eindigde de ’71 Monte Bello op de vijfde plaats. Toen beweerden de Fransen dat de Amerikaanse wijnen hen weliswaar hadden verrast, maar niet dezelfde bewaarpotentieel hadden als hun Franse tegenhangers. Dertig jaar later, tijdens een herbeoordeling met dezelfde wijnen, kwam de ’71 Monte Bello echter als winnaar uit de bus en eindigde op de eerste plaats. Eat that Frenchies!
De RIDGE filosofie
Bij RIDGE gelooft men in het zogenoemde ‘pre-industrial winemaking’. Huidig hoofd wijnmaker John Olney (hij trad in 1996 in dienst als assistent om pas ruim 20 jaar later klaar te zijn voor het echte werk) en z’n team maken wijn zonder poespas. Geen toevoegingen, slechts een lichte filtering vlak voor het bottelen en ‘een vleugje zwavel’. Dat klinkt misschien eenvoudig, maar in een wereld vol uitdagingen is het verleidelijk om enzymen, zuren, tannines, gistculturen en andere hulpstoffen te gebruiken. Toch houdt RIDGE vast aan deze pure benadering en is het zelfs het grootste biologisch werkende domein in de AVA’s van Santa Cruz en Sonoma County.
Op één wijn na, zijn alle wijnen van RIDGE afkomstig uit telkens één wijngaard (single vineyards). Al vanaf het begin is dit een belangrijk onderdeel van de RIDGE filosofie. Het gevoel van plaats terug kunnen proeven in je glas, daar ben ik een zeer groot voorstander van.
De wijnen van RIDGE worden altijd gemaakt op basis van smaak, zonder vaste recepten voor druivenblends, rijpingstijden of andere details. De kwaliteit en de expressie van het jaargang en terroir staan altijd voorop. Hierdoor komt het soms voor dat bepaalde vaten niet voldoen aan de hoge standaarden van RIDGE. Op die manier ontstond de Three Valleys Zinfandel, gemaakt van vaten die niet aan de strenge eisen voldeden, maar nog steeds uitstekende wijn opleverden.
De Three Valleys Zinfandel is de ‘instapwijn’ van het domein, en een perfecte introductie tot het hogere segment. Deze wijn wordt gemaakt van druiven afkomstig van alle drie de estates, en is daarmee de enige niet single vineyard wijn van RIDGE. Het is ook de enige wijn die bedoeld is voor directe consumptie, hoewel het nog prima enkele jaren flesrijping kan doorstaan.
Maar waar ik het aller grootste fan van ben? Transparantie:
Sinds 2011 vind je op het label van alle RIDGE Vineyards wijnen alle ingrediënten en informatie over de desbetreffende wijn.
Kleine disclaimer: met de enorme droogte van de afgelopen jaren komt het regelmatig voor dat de druiven ingedroogd bij de wijnmakerij aankomen. Om dan een drinkbare, niet te stroperige wijn te maken, voegt men bij RIDGE zo nu en dan (en altijd binnen 48 uur na aankomst) een minuscuul beetje water toe aan de druiven. Maar zoals je zou verwachten, staat dit natuurlijk gewoon netjes op het etiket vermeld!
Zinfandel
Naast de Monte Bello (een bordeaux-blend) is zinfandel het paradepaardje van RIDGE. En hoewel algemeen bekend is dat ik geen fan ben van zinfandel, wist een van de aanwezigen dit stiekem bij Katie te laten vallen. Ik noem geen namen (Marc van E.), maar bedankt! Dit leidde namelijk tot een leuke discussie.
Katie en ik waren het er snel over eens dat er veel slechte zinfandel op de markt is. Het is een blauwe druif die in de laatste fase van rijping snel suiker opbouwt, wat vaak leidt tot een lage zuurgraad. Bovendien wordt de druif vaak te rijp geoogst, wat resulteert in wijnen met weinig spanning, te veel alcohol, en vaak te lang gerijpt in Amerikaans eikenhout.
Bij RIDGE pakt men het anders aan. Ze blenden zinfandel met druivenrassen zoals petite sirah, alicante bouschet en carignan om de spanning toe te voegen die veel andere zinfandels missen. Daarnaast oogsten ze sommige druivenrassen of delen van de wijngaard vroeger of juist later, om zo meer complexiteit en frisheid in de wijnen te brengen.
Alle rode wijnen worden overigens vergist in Amerikaans eiken, maar slechts een klein deel van de vaten is nieuw. De rijpingsduur wordt daarnaast afgestemd op het oogstjaar, zodat de wijnen altijd optimaal hun karakter en balans behouden.
Geproefd
Laat ik voorop stellen dat we deze avond acht keer een kind hebben vermoord, want al deze wijnen zijn gemaakt om minimaal acht tot tien jaar op fles te rijpen voordat ze hun hoogtepunt ook maar enigszins bereiken.
RIDGE Estate Chardonnay ‘22
Monte Bello, Santa Cruz Mountains AVA
100% Chardonnay
Een warm en droog seizoen zorgde voor rijpe en gezonde druiven, die werden geperst en spontaan vergist in eikenhout (15% nieuw, met voor het eerst ook gedeeltelijk Frans eiken). Malo verliep ook spontaan, en na 15 maanden rijping werd de wijn gebotteld.
Medium gouden kleur en een med+ intense geur. Indrukken van rijpe ananas en banaan, citroentaart, gele, zoete appeltjes, toast, geroosterde hazelnoten, vanille en custard. Vol en romig, maar meer dan voldoende finesse. De vergelijking met Bourgogne zou de Franse tegenhanger geen eer aan doen, maar deze wijn is absoluut eleganter dan veel andere Californische chardonnays.
RIDGE Sonoma County Three Valley ‘22
Sonoma County AVA
65% Zinfandel, 16% Carignan, 14% Petite Sirah, 5% Mataro (a.k.a. Mourvèdre)
Dit is de enige wijn van RIDGE die niet van een single vineyard komt. Het is een blend van druiven afkomstig van alle drie de estates. Als een plot, zoals bijvoorbeeld van Pagani Ranch, niet aan de hoge kwaliteitsnormen voldoet, worden de druiven gebruikt voor de Three Valleys. De wijn wordt spontaan vergist in Amerikaans eiken (waarvan 10% nieuw) en rijpt vervolgens 12 maanden.
De wijn heeft een diepe robijnrode kleur en biedt aroma’s van rijpe bessen, bramen, viooltjes, ceder, vanille en kruidnagel. De tannines zijn zacht, de wijn is fruitgedreven en verrassend fris. Nu al prachtig om te drinken, maar een beetje geduld zal zeker beloond worden.
RIDGE Pagani Ranch Zinfandel ‘22
Sonoma Valley AVA
82% Zinfandel, 9% Alicante Bouschet, 5% Petite Sirah, 4% Mataro
De perfecte omstandigheden tijdens het rijpingsseizoen resulteerden in prachtig fruit van uitzonderlijke kwaliteit.
Sommige plots dateren uit 1896 en 1922, wat de wijn een enorme diepgang en complexiteit geeft. Met minimale interventie, spontane vergisting en malo in Amerikaans eiken (waarvan 15% nieuw), heeft de wijn 14 maanden gerijpt in dezelfde vaten voordat hij werd gebotteld.
Diep robijn van kleur, met een paarse rand. Med+ in de geur met aroma’s van rijpe bramen, rook, ceder, Pim’s (je weet wel, die oma vroeger op tafel had staan), geroosterde koffiebonen en zoete specerijen. De structuur is rijp, jammy, met fijne tannine en een lange afdronk.
RIDGE Alexander Valley Geyserville ‘22
Geyserville, Alexander Valley AVA
67% Zinfandel, 20% Carignane, 10% Petite Sirah, 3% Mataro
De zeer lage neerslag in combinatie met de oude druivenstokken zorgde voor extreem lage opbrengsten. Vlak voor de oogst werd het nog uitdagender door een recordbrekende hittegolf, waardoor men binnen 24 uur alle druiven van alle 46 plots moest binnenhalen. De wijn rijpte 16 maanden op Amerikaans eiken (28% nieuw), wat zorgde voor de perfecte balans tussen fruit en structuur.
Diep robijnrood van kleur met een medium intense neus. Aroma’s van overrijpe bramen, bessen, marmelade, grafiet, vanille, cederhout, tijm en een vleugje gebakken spek en rokerigheid. Een echte smooth criminal met een jammy mondgevoel, zachte tannines en verrassend mooie zuren!
RIDGE Dry Creek Lytton Springs ‘22 50th anniversary bottling
Lytton Springs, Dry Creek Valley AVA
67% Zinfandel, 19% Petite Sirah, 11% Carignane, 3% Alicante Bouschet
Na een veelbelovende start van het groeiseizoen zorgde een nachtje vorst ervoor dat de opbrengsten in sommige plots van de Lytton Springs-wijngaard wat lager uitvielen.
De wijn rijpte 16 maanden in Amerikaans eiken, waarvan 10% nieuw.
Met een diepe paarse kleur en med+ intense aroma’s van zwarte kersen, viooltjes, cassis, jammig bessenfruit, kruidnagel, munt en tijm, maakte deze wijn indruk. Waar Geyserville bekend staat om zijn soepelheid, is Lytton Springs juist het tegenovergestelde. Grovere tannines, hogere zuren en een robuuster karakter. Helemaal mijn stijl!
Geyserville vs. Lytton Springs
Hoewel de twee wijngaarden hemelsbreed niet zo ver uit elkaar liggen, produceren ze duidelijk twee heel verschillende wijnen. Katie vertelde dat zij en haar collega’s, wanneer de wijnen jong zijn, ze 80 à 90% van de tijd blind van elkaar kunnen onderscheiden. Naarmate de wijnen rijpen, groeien ze echter steeds meer naar elkaar toe, als geliefden die steeds meer op elkaar gaan lijken. Hierdoor wordt het steeds moeilijker om ze uit elkaar te houden.
Geyserville is de wijngaard met de oudste stokken van het hele estate, sommige zijn maar liefst 130 jaar oud. Deze oude druivenstokken hebben voldoende voedingsstoffen nodig, die worden verkregen door specifieke planten en kruiden in de wijngaard te planten. Deze ‘cover crops’, samen met de leemhoudende bodem, helpen ook om water vast te houden tijdens droge periodes.
De bodems in Lytton Springs bevatten meer klei en zand, waardoor de druiven langer koel blijven en meer water kunnen opnemen. Dit vertraagt de rijping en zorgt voor een rustiekere stijl, waar ik zo van houd. Ook hier staan veel stokken van 100 jaar of ouder, die diepgang aan de wijn geven.
Vergelijk je de gebruikte druivenrassen in beide wijnen, dan zie je dat er in de ene wijngaard meer carignan wordt gebruikt, terwijl de andere meer petite sirah bevat. Dit helpt om de juiste balans te vinden naast de intense oude zinfandelstokken. Beide wijngaarden zijn uniek op hun eigen manier, en daarom houdt men het vinificatieproces zoveel mogelijk gelijk om de expressie van beide terroirs optimaal tot uiting te laten komen in het glas.
Gastblogger: Bram Faber
Na ruim vijftien jaar als (maître) sommelier bij de mooiste (Michelinsterren) restaurants gewerkt te hebben besloot Bram drie jaar geleden om de horeca te achter zich te laten. Sindsdien werkt Bram als wijndocent, geeft hij wijnproeverijen en sinds kort is ‘ie neergestreken in Rotterdam bij Wijnkoperij Platenburg als wijnadviseur en accountmanager voor de horeca.
Share:
Vino de pasto die je niet mag missen
Drie dagen Bourgogne in zeven wijnen