De eerste keer Prowein

Dit jaar was het dan zover: ik ga naar Prowein! Het grootste wijn extravaganza van Europa waar iedere wijnfan te vinden is. Om je een idee te geven van de grootte van dit evenement: er zijn achttien hallen vol met wijn! Denk aan de Huishoudbeurs maar bijna 10 keer zo groot en dan met wijn. Tel uit je winst.

Het is leuk om het verschil tussen de hallen te zien. In de hal met Amerikaanse wijnen was alles heel ruim en groots opgezet. Ook heel duidelijk aangegeven wat je waar kon proeven, iets waar Frankrijk hier en daar nog een puntje aan kan zuigen. Oostenrijk was keurig netjes in hokjes verdeeld. En bij het Libanese hoekje was het een gezellige chaos.

Mijn hoogtepunten deel ik hieronder met je. Veel mensen hebben een plan op Prowein. Importeurs of winkeliers gaan bijvoorbeeld bij wijnhuizen langs, die ze verkopen. Of ze gaan juist op zoek naar nieuwe wijnen. Meestal hangt er wel een thema aan zo’n bezoek. Het is simpelweg onmogelijk om alle hallen te bezoeken. Dat is dus ook de beste tip die ik je kan meegeven: zorg dat je een plan hebt. Bedenk van te voren wat je wilt gaan doen. Wij – ik ging samen met Elef (@iamelef) – hadden een paar to-do’s op ons lijstje, maar verder lieten we het ook maar gewoon een beetje gebeuren. Volgend jaar ga ik daar meer werk van maken. Hierbij alvast wat tips voor Prowein 2020:

• Maak een lijst van de wijnhuizen die je wilt bezoeken. Wil je meer over dit huis weten of wil je de wijnen misschien wel verkopen? Maak dan een afspraak.
• Schrijf je tijdig in voor de masterclasses. Anders zijn ze volgeboekt. Meestal kan dit via de krochten van de Prowein website, maar lukt dat niet, mail dan even met het wijnhuis. Dit kost je wel even wat tijd, maar het loont de moeite. Er zitten hele leuke proeverijen tussen!
• Orange Hour bij Duitse Wijn is een gezellige boel met Nederlandse wijnfans. Dit vindt plaats aan het einde van de eerste beursdag.
• Tip van een hollende importeur: praat niet met bekenden. Geen tijd te verliezen!

Hieronder vertel ik je meer over mijn belevenissen op Prowein 2019.

Glazen proeven bij Riedel

Bij toeval lopen we de wijnbar van Riedel tegemoet. Fan als ik ben van de glazen, laat ik deze kans niet onbenut om de nieuwe lijn te proberen. Dat is de Performance serie. Voor onze neus staan drie glazen: een voor fris wit (sauvignon blanc), een voor iets voller wit (gruner veltliner) en één voor houtgerijpt wit (chardonnay). Had verwacht dat die eerste twee in hetzelfde glas zouden kunnen, maar ze hebben dit uitvoerig getest en kwamen tot de conclusie dat gruner (en ook riesling) baat hebben bij iets meer ruimte. In het eerste glas is de gruner veltliner iets groener en meer gesloten, in het tweede glas ruikt en smaakt hij romiger en komt het rijpe fruit meer naar voren. Mooi, toch? Het derde glas is te groot voor de druif. Hier kan echt alleen de dikste witte wijn in. De barman schenkt de chardonnay van Alphart in. In glas één ruiken we vooral toast. In glas wordt ‘ie romig en heel exotisch. In glas drie komen beide werelden bij elkaar: hout, toast en exotisch fruit. Het blijft bijzonder hoeveel invloed het glas op de wijn heeft.

Meer weten? Check dan even mijn eerdere artikel “Voor elke wijn een ander glas“.

Tien keer assyrtiko

We lopen verder naar Griekenland. Weten jullie al dat Elef bezig is een wijnfestival te organiseren in hometown Athene? Het staat voor 2020 gepland, dus een beetje proeven en contacten leggen hoort erbij. Vind ik niet erg, want ik ben groot fan van assyrtiko – de belangrijkste druif van Santorini. Wordt ook de riesling van het zuiden genoemd. We proeven een hele serie, waarbij de Karamolegos 34 Assyrtiko en Sigalas Assyrtiko er voor mij uitspringen. Waanzinnig goed, zuiver, mooie balans tussen de zuren en het rijpe fruit.

Libanon door Romana Eschensperger (MW)

Mocht je de tijd ervoor hebben, dan raad ik je zeker aan om je te verdiepen in de masterclasses. Hier zitten verrassende onderwerpen tussen. Daar moet je thuis een avondje voor zitten, want het zijn er veel en het inschrijven kost eventjes tijd, maar is het zeker waard!

Elef en ik hadden ons ingeschreven voor de masterclass over Libanon, die door Romana Eschensperger werd gegeven. Leuk, want ik heb zowel tijdens WSET3 als WSET4 les bij haar gevolgd. Dat doet ze goed. Ze vertelt over Libanon als wijnland en we proeven de wijnen van Adyar en Chateau Heritage. De cabernet franc van Adyar sprong er voor mij met vlag en wimpel uit. 

Kennismaking met de sherries van Luis Perez

Hoewel mijn to-do-lijstje niet zo lang was, stond er mooi wel sherry op. Na alle tijd die ik in het onderwerp had gestopt voor de case study (WSETDiploma) was het nu de hoogste tijd de kwaliteit van sherry eens proefondervindelijk vast te stellen. In twee eerdere artikelen heb ik gedeeld welke ontwikkelingen er momenteel gaande zijn in het sherrygebied en nu sta ik met mijn neus voor het kleine standje van Bodegas Luis Perez.

Luiz Perez was een van de pioneers die voor een ommezwaai zorgde. Met Fino La Barajuela maakt hij een single vineyard sherry. Maar mag het wel sherry heten? Luis Perez, of beter gezegd Willy Perez – zijn zoon, versterkt de wijn niet. Hij laat de druiven langer hangen, zodat ze genoeg suikers bevatten op het moment van oogsten. Dat is niet volgens de regels van de DO Jerex-Xeres-Sherry.

Sherry is een versterkte wijn – dat wil zeggen dat sherry volgens de regels versterkt moet worden met wijnalcohol. Maar is dat nog wel van deze tijd? Op dit moment is er een lobby gaande op Europees niveau om de regels van sherry aan te passen. Hopelijk krijgt sherry een tweede kans bij het grote publiek. Het is en blijft een prachtig product.

Tot de volgende

Al bij al heb ik genoten van mijn dagje Prowein. Volgend jaar plak ik er nog een dag aan vast. Het schijnt dat de avondjes na de beursdag ook episch zijn… 

Meer informatie vind je op de website van Prowein.