Copa Jerez 2023: de sfeer, de sherry en de prijzen

Op 3 en 4 oktober stond Jerez de la Frontera op z’n kop. De crème de la crème van de internationale gastronomie kwam samen voor Copa Jerez. Een sherryfestijn waar je u tegen zegt.

Ik neem je mee in het programma van de drie dagen.

Dag 1: Welkomstborrel

Het officiële programma begon rond een uur van 20:30 uur bij Bodegas Tradición. Bodegas Tradición maakt geweldige sherry’s, dus dat wilde ik natuurlijk niet missen. Een jaar geleden, tijdens de persreis georganiseerd door PitchPR, ben ik er ook geweest en sindsdien heeft de bodega mijn hart gestolen.

Hoewel Bodegas Tradición inmiddels een gevestigde naam is in de wijnwereld, is het nog relatief jong. Het is opgericht in 1998 door vastgoedgigant Joaquín Rivera, die een ode wilde brengen aan de rijke tradities van Jerez. Hij verwierf oude solera’s (o.a. van Osborne en Delgado) en restaureerde een 19e-eeuwse bodega om ze samen te brengen. Daar vind je zo’n 1.500 vaten met lang gerijpte sherry. Het was lange tijd de enige bodega in de regio die geen fino produceerde en enkel wijnen op de markt bracht die tenminste 20 jaar oud waren (dus VOS en VORS ). Pas in 2007 werd deze traditie doorbroken met de introductie van hun eerste fino. Maar, zoals te verwachten van Tradición, geen doorsnee variant. Deze fino rijpt maar liefst 12 jaar, een aanzienlijk verschil met de meeste fino’s die gemiddeld tussen de 4 en 7 jaar rijpen.

“You’ll always have a home in Jerez”, zei Helena Rivero, de dochter van en huidige eigenaar van Bodegas Tradición. De hele bodega, inclusief het museumgedeelte (met werk van Goya en Velazquez), was vrij te bezoeken. Ik kon het niet laten om ook even de archiefruimte te bekijken met eeuwenoude documenten, waaronder de eerste notitie van fino uit 1770.

Dag 2: Copa Jerez & dineren bij Bodegas Lustau

De volgende dag stond in het teken van Copa Jerez, de internationale competitie tussen teams – bestaande uit een chef en sommelier – uit zeven landen. Amerika, Spanje, Duitsland, Denemarken, Engeland, België en Nederland gingen de strijd met elkaar aan. Tijdens de nationale voorrondes kwam Randy Bouwer en Martijn Wijnands als winnaars uit de bus, respectievelijk sommelier en chef bij restaurant Vigor.

De spanning was om te snijden in het Teatro Villamarta. Toegegeven, ik wist ook niet precies wat ik moest verwachten van zo’n competitie. Maar het moet gezegd worden: alles werd uit de kast getrokken. Na een korte opzwepende speech werd het doek naar boven getrokken en verschenen de zeven teams in hun mini-keuken op het podium.

Het duurde niet lang voordat het eerste voorgerecht – Nederland was als eerste aan de beurt – werd gepresenteerd aan de jury. En die jury is niet mis: Jancis Robinson, Almudena Alberca (allebei Master of Wine), Pascaline Lepeltier (beste sommelier van Frankrijk 2018), Melania Bellesini (hoofdsommelier van The Fat Duck in Londen) en Josep Roca (mede-eigenaar van El Cellar de Can Roca***).

Voor het publiek leek het allemaal soepeltjes te verlopen, maar achter de schermen werd er nog wel eens een stem verheft. Tja, een kapotte airco bij een buitentemperatuur van 33 graden doet niemand goed.

Uiteindelijk hebben alle teams hun driegangenmenu met bijpassende sherry aan de jury geserveerd en toegelicht. Op de website van sherry.wine vind je alle gerechten en bijpassende sherry.

Na een heerlijke bij La Carbóna (dikke tip) was het tijd voor een kleine reset op de hotelkamer. Dit keer verbleven we in het Sherry Park Hotel, een iets gedateerd, maar prima hotel met zeer chill ontbijt en groot zwembad. Pluspunt: binnen 20 minuten wandel je naar het centrum. Ideaal om de overtollige calorieën van die jamón en croquetas eraf te lopen.

Goed ook, want ‘s avonds stond er een bezoek en diner bij Bodegas Lustau op de planning. Deze bodega, met een geschiedenis die teruggaat naar 1896, startte als een almacenista. Een almacenista is een soort van distributeur, die jonge basiswijnen opkopen of zelf produceren, deze een tijd laten rijpen in solera’s en vervolgens verkopen aan ‘shippers’. Die laatste kunnen de wijnen dan verder laten rijpen of exporteren. Meer hierover >

Bodegas Lustau begon op den duur ook zelf te bottelen, maar bleef altijd trouw aan hun almacenista-roots. In 1981 kwam de almacenista-serie op de markt, waarin ze een aantal bijzondere almacenista’s uitlichten en hun sherry op de markt brengen.

Het hoogtepunt van het bezoek was het diner: een meters lange tafel midden in de bodega. Wat een droom.

Dag 3: Copa Jerez Forum & ceremoniële uitreiking

De volgende dag waren de mini-keukentjes in het Teatro Villamatra opgeruimd en stonden er een aantal presentaties op het programma. Het is altijd de vraag hoe interessant dat is. Bijkomende moeilijkheidsgraad was dat de voertaal Spaans was. Gelukkig was er een tolk zodat je via de Copa Jerez App kon meeluisteren. Heel high-tech en erg goed geregeld, maar ik was vooraf een beetje sceptisch of dit wat kon zijn.

Het was geweldig.

François Chartier vertelde over moleculen. Ik kende de beste man niet, maar hij heeft blijkbaar allerlei boeken geschreven over de ‘aromatic science’. Er blijkt een moleculaire harmonie te zijn tussen nori en framboos. Bijster interessant. Ferrán Centelles, oud-sommelier van El Bulli, nam ons mee naar het Jerez van 3000 jaar geleden. Tussen de bedrijven door hebben we geluncht bij Biba, de nieuwe bar van de michelinsterrenzaak Lú, aan de rand van de stad (vlakbij het sherry park hotel).

Josep Roca van El Cellar de Can Roca sloot het Copa Jerez Forum af met een sherry proeverij en niet zomaar één: hij combineerde bijzondere sherry’s met opera. Zo kregen we allemaal een slok van de super zeldzame Valdespino Moscatel Viejísimo Toneles en zong Ismael Jordi de sterren van de hemel. Tranentrekker!

‘s Avonds stond de ceremoniële uitreiking op het programma bij Bodegas González Byass, beter bekend van het sherrymerk Tío Pepe – de eerste registered trademark van Spanje in 1888. Na vele speeches en een diner was het eindelijk zo ver en werden de winnaars bekend gemaakt.

Het team van Denemarken ging er met de hoofdprijs vandoor, maar team Vigor van Nederland sleepte de prijs voor beste hoofdgerecht binnen.

• Beste hoofdgerecht voor Vigor, Nederland
• Beste sommelier voor Gianluca di Taranto, België
• Beste voorgerecht voor Dinings SW3, Verenigd Koninkrijk
• Beste dessert voor Ambivium, Spanje
• Beste chef voor Allan Schultz van Parsley Salon, Denemarken
• Meest creatieve menu voor de broers Daniele Tortomasi en Gabrielle Tortomasi, Ackermannshof* & Mandarin Oriental Savoy, Duitsland

Voor de website van Perswijn schreef ik een artikel over de wedstrijd. Lees hier >

Copa Jerez: een magneet voor wijnfanaten

Terwijl ik het vliegtuig instapte, nog nagenieten van deze drie dagen, bleven er vragen door mijn hoofd spoken. Hoe kan het dat sherry zo leeft onder de wijnfanaten en sommeliers, terwijl het grote publiek sherry nog steeds links laat liggen? De kloof is enorm. Tijdens mijn cursussen moet ik het onderste uit de kan halen om cursisten sherry te laten proeven, voorbij de vooroordelen. Men associeert het nog steeds met oude omaatjes of denken dat alle sherry zoet is.

Ergens is het gek dat sherry nog steeds zo ver afstaat van de consument, terwijl hier de creme de la creme van de wijnwereld en gastronomie bij elkaar komt. Zelfs Queen Jancis was er! I said it before and I’ll say it again: make sherry great again.

Heb ik je een beetje overtuigd? Dan is nu je kans om aan de slag te gaan. Van 6 tot 12 november 2023 is het Sherry Wine Week en kun je op verschillende plekken in het land (maar vooral Amsterdam) sherry proeven.

Meer over sherry?

• Een wijnfan in Jerez
• Een wijnfan in Sanlúcar de Barrameda
• Make sherry great again: Cota 45

Vergeet ook niet de website van Sherry Notes te checken voor nog veel meer informatie over de wijnen uit El Marco.